Mieszkanki na medal +

Marszałek Piotr Całbecki życzył nestorkom, aby każdy dzień przynosił im radość i upływał w atmosferze miłości oraz wsparcia.

Mariannę Zasadzińską, znaną z zamiłowania do porządku i ładu zarówno w życiu osobistym, jak i w otoczeniu, odwiedzili z okazji jej urodzin wicemarszałek województwa Aneta Jędrzejewska oraz burmistrz Chodcza Jarosław Grabczyński.

Marianna Zasadzińska przyszła na świat 8 sierpnia 1924 roku w Paruszewicach, małej wsi w powiecie włocławskim. Wychowywała się w wielodzietnej rodzinie, a jej rodzice prowadzili gospodarstwo rolne. Już przed ukończeniem trzynastego roku życia rozpoczęła pracę, służąc w majątku ziemskim.

Po wybuchu II wojny światowej życie rodziny Zasadzińskich uległo znacznej destabilizacji, a Marianna wielokrotnie zmieniała miejsce pobytu. W 1954 roku wyszła za mąż za Bronisława, który pracował jako stróż i w gospodarstwie. W Ignalinie zbudowali dom, który Marianna po śmierci męża w 1982 roku prowadziła samodzielnie. Aktywnie uczestniczyła w życiu lokalnej społeczności, biorąc udział w spotkaniach i wycieczkach Koła Gospodyń Wiejskich w Chodczu. Ma dziesięcioro wnuków i piętnaścioro prawnuków oraz dba o swój ogród, który zachwyca różnobarwnymi kwiatami.

– Całe życie ciężko pracowała i nadal stara się być aktywna, choć z powodu pogarszającego się wzroku i słuchu nie może działać tak jak dawniej. Mama nauczyła nas porządku i czystości, w domu zawsze musi być błysk i wszystko musi być zrobione na czas – mówi córka pani Marianny, Małgorzata Słowińska.

Klara Maślonkowska, która również obchodziła setne urodziny, interesuje się wydarzeniami ze świata i Polski, chętnie je komentując. Z dostojną jubilatką, niegdyś związaną zawodowo ze służbą zdrowia, a po przejściu na emeryturę rozwijającą artystyczne pasje, spotkała się rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego Beata Krzemińska.

Klara Maślonkowska, najstarsza córka Ignacego i Walerii Dziwulskich, przyszła na świat 3 sierpnia 1924 roku w Toruniu. Dorastała z młodszą siostrą Reginą i bratem Kazimierzem. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Lubiczu Dolnym przed wybuchem II wojny światowej, okupacja niemiecka przerwała jej dalszą edukację. Podczas okupacji była pracownikiem przymusowym, ale mogła pozostać w rodzinnej miejscowości, gdzie doczekała wyzwolenia w 1945 roku.

W 1947 roku wyszła za mąż za Jana Maślonkowskiego, kolejarza. Po czterech latach urodziła córkę Bogumiłę. Klara pracowała jako administracyjny pracownik kolejowej Przychodni Zdrowia w Toruniu, a po przeprowadzce do Bartoszyc pracowała w administracji Szpitala Zakaźnego w Toruniu, gdzie zatrudniona była do przejścia na emeryturę w 1984 roku.

Jest szczęśliwą babcią dwóch wnuczek oraz dwojga prawnucząt. Lubiła pracować w ogródku działkowym oraz zajmować się haftem „richelieu”. Bliscy cenią jej pogodę ducha i optymistyczne nastawienie do życia. Sprawnie posługuje się telefonem komórkowym i jest na bieżąco z nowinkami technologicznymi.

Od rozpoczęcia akcji honorowania stulatków w 2018 roku, marszałkowskim odznaczeniem uhonorowano już ponad 400 osób.