Hani okno na życie- jak czuje się zostawiona w oknie życia dziewczynka?

Matka nie mogła jej wychować, jednak dała swojemu czterodniowemu niemowlęciu szansę. W piątkowy wieczór we włocławskim oknie życia zabrzmiał po raz pierwszy alarm. Na ten dźwięk siostry zakonne czekały cztery lata.
– Ogromnie nas ucieszyła wiadomość od Sióstr Wspólnej Pracy, że oto w oknie życia pojawiło się niemowlę i że właśnie to miejsce  uratowało tak kruche niemowlęce istnienie – podkreśla ks.Radosław Nowacki, prałat kustosz Bazyliki Katedralnej we Włocławku.
Zgodnie z procedurami siostry zakonne zawiadomiły pogotowie, policja spisała protokół a dziecko zostało zabrane do włocławskiego szpitala. Hania, bo tak nazwano dziewczynkę jest oczkiem w głowie całego personelu.
– Dziecko, które do nas trafiło w piątkowy wieczór, było zdrowe, zadbane, wymagające jedynie typowej pielęgnacji – podkreśla Maria Gerwatowska, kierownik oddziału  neonatologii włocławskiego szpitala. – Siostry zakonne wyposażyły dziecko w śpioszki, kaftaniki i pieluszki. I choć są to jej pierwsze dni życia to widać, że jest to pogodna, prawidłowo rozwijająca się dziewczynka. Hania, bo tak ją ochrzciliśmy na oddziale, chętnie je, śpi spokojnie, a to dla niej teraz najważniejsze.
Do pełni szczęścia Hani potrzebna jest nowa rodzina. Na adopcję czeka we Włocławku wiele par, a na przeszkodzie jak zawsze stoją obwarowania prawne, w tym trwające wiele tygodni procedury. Co przez ten czas będzie się działo z dziewczynką?
Zgodnie z przepisami, nim dojdzie do adopcji Hani, jej mama ma sześć tygodni, na to, by ewentualnie zmienić zdanie i zgłosić się po nią. Dopiero po tym czasie decyzje o wydaniu zgody na adopcję dziecka wydaje sąd rodzinny i opiekuńczy.
Włocławskie okno życia im. Jana Pawła II znajdujące się w domu generalnym Sióstr Wspólnej Pracy, od strony ul. Wojska Polskiego, powstało w 2011 roku. Jego otwarcie było jedną z inicjatyw związanych z obchodami jubileuszu 600-lecia konsekracji katedry włocławskiej. Poświęcił je biskup włocławski Wiesław Alojzy Mering w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 25 marca 2011 roku.
-Okno, znajdujące się u zbiegu ulic Orlej i Wojska Polskiego, daje pełną anonimowość. A to dla kobiet, które nie mogą lub nie są w stanie wychować swego potomstwa, jest najistotniejsze. Daje ono bowiem szansę na pozostawienie dziecka w ciepłych,  bezpiecznych warunkach i szybkie oddalenie się z miejsca, bez konsekwencji rozpoznania przez kogokolwiek – dodaje ksiądz Radosław Nowacki.
Historia Hani to przykład, że warto pochylić się nad takimi przedsięwzięciami jak szpitalne „Mamo daj mi szansę” czy kościelne „Okno życia” . Czy tym razem noworodek na stałe trafi pod opiekę zastępczych rodziców, czy może zgłosi się po nie biologiczna mama, dla której decyzja o pozostawieniu dziecka na pewno należała do najtrudniejszych w życiu? Przekonamy się za 6 tygodni.

Monika Grzanka