Stanisław Zagajewski często nazywany jest włocławskim Nikiforem, jednak to porównanie spłyca znaczenie jego dorobku artystycznego. Dzieła Zagajewskiego zaliczane są do nurtu sztuki prymitywnej, w którym najważniejsze znaczenie ma intuicja. Artysta był samoukiem, a jak sam twierdził, talent dał mu Bóg i rzeźbienie jest jego życiową misją. Żył w biedzie, ale to mu nie przeszkadzało – sztuka była całym jego życiem.
Tak naprawdę nie wiemy, kim był i skąd pochodził. W 1929 roku został podrzucony na stopnie kościoła św. Barbary w Warszawie, gdzie nadano mu nazwisko i fikcyjną datę urodzenia: 27 września 1927. Jego talent został odkryty dopiero w latach 60., a po udanej wystawie w warszawskich Łazienkach, otrzymał z Ministerstwa Kultury i Sztuki uprawnienia na wykonywanie zawodu artysty-plastyka w rzeźbie ceramicznej. W 1963 roku został zatrudniony w Spółdzielni „Przyjaźń” we Włocławku. Tutaj pozostał aż do dnia śmierci w 2008 roku, pozostawiając po sobie dorobek artystyczny, który wielu porównuje do Antonio Gaudiego.
Pamięć o wybitnym artyście jest kontynuowana poprzez konkurs plastyczny dla dzieci i młodzieży, którego jest patronem. W przyszłym tygodniu zostanie otwarta wystawa pokonkursowa.
Rzeźby ceramiczne Stanisława Zagajewskiego można oglądać przez cały rok we włocławskich Zbiorach Sztuki na ulicy Zamczej 10/12.
Stanisław Zagajewski często nazywany jest włocławskim Nikiforem, jednak to porównanie spłyca znaczenie jego dorobku artystycznego. Dzieła Zagajewskiego zaliczane są do nurtu sztuki prymitywnej, w którym najważniejsze znaczenie ma intuicja. Artysta był …
UWAGA! Ten serwis używa cookies i podobnych technologii. Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.